Kees van der Staaij

Van jongs af aan trok de politiek mij erg aan. Die liefde werd verder aangewakkerd tijdens mijn rechtenstudie in Leiden. In die tijd ging ik vrijwilligerswerk voor het SGP-Studiecentrum doen. Als 29-jarige kwam ik in 1998 in de Tweede Kamer. Als jongste Kamerlid van de oudste politieke partij.

Drijfveer

Mijn drijfveer is: vanuit bijbelse waarden en normen herkenbaar en constructief een steentje bijdragen aan goede besluitvorming. Van verkeerveiligheid tot de zorg voor aids-wezen wereldwijd, van de bestrijding van kinderporno tot de veiligheid in Israël, van de aanpak van verloedering in stadswijken dichtbij tot de steun voor vervolgde christenen ver weg.

Roeping en ambacht

Politiek is voor mij een roeping, maar ook een ambacht. Dat vraagt een intensieve en creatieve inzet om mijn overtuiging dat het op veel fronten anders kan en moet, om te zetten in concrete bijdragen aan debatten, moties en amendementen. In de Kamer ben ik als lid van een kleine fractie op veel terreinen actief. Juist die veelzijdigheid van onderwerpen en activiteiten maakt het Kamerwerk boeiend en verrassend.

Knelpunten

Om werkelijk volksvertegenwoordiger te zijn, is het steeds weer nodig vanuit de praktijk ‘gevoed’ te worden door allerlei mensen. Gelukkig zijn er mogelijkheden te over: gesprekken, e-mails, werkbezoeken, spreekbeurten – te veel om op te noemen. Daardoor wordt helder zichtbaar tegen welke knelpunten burgers aanlopen, variërend van sluisproblemen in de binnenvaart tot de mogelijkheden voor adoptie-nazorg.

Overtuiging

Ik stel er een eer in volksvertegenwoordiger te zijn: open ogen en oren te hebben voor iedereen die met concrete knelpunten komt. Kortom: vanuit een vaste overtuiging in woord en daad gericht te zijn op het welzijn van héél Nederland, met open oog voor de noden in het buitenland.