13 januari 2021

Coronamoe(d) | Coronadebat #23

Lees of bekijk hier de bijdrage van Kees van der Staaij aan het debat over de ontwikkeling van het coronavirus.

Coronamoe(d). Dat is de pakkende titel van een recente uitgave van de Raad Volksgezondheid en Samenleving. Met de ‘d’ tussen haakjes. Mensen zijn coronamoe. Wat nu nodig is, is creativiteit, verantwoordelijkheid, moed.

De Raad roept op: laat het virus niet het enige zijn dat telt.
‘‘Zelfs nu de tweede golf in volle gang is, is de tijd dat het risico op besmetting als de enige maat der dingen gold voorbij. (…) Naast de wezenlijke opgave om de volksgezondheid te beschermen komen duidelijk andere waarden in beeld. Zoals de waarden van sociaal en fysiek contact, vrijheid, veiligheid (…)’’

Bij dat brede perspectief mijn fractie zich zeer thuis. De afweging van die waarden vraagt uiteindelijk om politieke keuzes. En ik geef grif toe: dat is heel erg moeilijk. Want de druk op de acute zorg is groot en de dreiging van de ‘Britse variant’ reëel. Het is verleidelijk om dan maar zo groot en grof mogelijk geschut in te zetten om het virus te lijf te gaan. Tegelijkertijd, en dan citeer ik het eindejaarsessay opnieuw: ‘‘Eenduidige, algemene maatregelen zijn gebaseerd op het motto ‘better safe than sorry’ en laten niet zien wat de prijs is die we voor duidelijkheid betalen.’’ Juist de verwachting dat we nog langere tijd aan ingrijpende maatregelen gebonden zijn, maakt het extra noodzakelijk onder ogen te zien waar de maatregelen het meeste knellen. En om kritisch te bezien of maatregelen intelligenter, verfijnder kunnen.

Afstandsonderwijs
De SGP maakt zich grote zorgen over de negatieve gevolgen van het onderwijs op afstand. Leerachterstanden lopen op. Huiselijk geweld neemt toe. Ongelijkheid tussen kinderen neemt toe. Ouders houden maar met moeite alle ballen in de lucht. Zeker als je een groot gezin hebt of een kind dat extra aandacht nodig heeft. In hoeverre is afstandsonderwijs nog verantwoord en proportioneel? Wat de SGP betreft, moeten méér kinderen weer naar school. Te beginnen met het basisonderwijs en speciaal onderwijs. Ik vraag het kabinet om te bezien hoe zo snel mogelijk kan worden gekomen tot een veilige heropening van de scholen.

Avondklok
Het kabinet overweegt een avondklok in te voeren. Een zeer ingrijpende maatregel. De SGP is hiertegen. Als je heel de dag thuis opgehokt zit voor werk, studie of thuisonderwijs, dan is een simpel wandelingetje ’s avonds een belangrijke uitlaatklep. 40 procent van de Nederlanders voelt zich eenzamer dan vóór de crisis, bleek uit onderzoek. Een avondklok kapt sociaal contact eigenlijk volledig af. Ik vraag het kabinet te bezien of er, ook in overleg met jongerenorganisaties, slimmere, gerichtere manieren gevonden kunnen worden om besmettingskansen te verminderen.

Economie
Ik maak me ook zorgen over de detailhandel. Terecht wordt ingezet op extra steunmaatregelen. Maar daarnaast vraag ik: zijn er creatieve en verfijnde maatregelen die we kunnen nemen om detailhandel meer perspectief te bieden, bijvoorbeeld door voor meer bedrijven afhalen toe te staan, door ruimte te bieden voor kopen op afspraak? Wordt nu de lockdown langer duurt nog eens kritisch naar de lijst met essentiële winkels gekeken? Waarom staat de boekwinkel of winkels met babyartikelen daar niet op?

Vaccinatie
De Gezondheidsraad heeft diverse keren geadviseerd ouderen als eerste te vaccineren.

  • Welke consequenties heeft het dat nu toch allerlei groepen zorgverleners als eerste aan de beurt zijn?

Iedereen wordt terecht vrijgelaten of hij wil vaccineren. Aanvullend: kunnen mensen welk soort vaccin ze willen? Dat zou draagvlak voor vaccinatie kunnen vergroten.

Opschaling van zorg
De druk op de zorg is immens. De SGP/VVD-motie vroeg om coronazorg binnen én buiten de ziekenhuizen op te schalen. Wanneer zijn de 1700 IC-bedden gereed? En wordt coronazorg nu geconcentreerd in daarvoor aangewezen ziekenhuizen? Wordt er voldoende gebruik gemaakt van beschikbaar zorgpersoneel zoals huisartsen om ziekenhuizen te ontlasten?
En hoe kunnen we ervoor zorgen dat méér vrijwilligers via ‘‘Extra Handen voor de Zorg’’ daadwerkelijk aan de slag gaan.