Rechtvaardig & menswaardig

In het vreemdelingenbeleid is het de kunst om een goed evenwicht te vinden tussen menswaardig en rechtvaardig. Dat blijft lastig en is soms pijnlijk. Op het strafbaar stellen van illegaal verblijf rust geen taboe, mits mensen die te goeder trouw hulp geven aan ‘illegalen’ daarvan niet de dupe zijn. 

Vreemdelingenbeleid gaat over mensen. Vaak over heel ingrijpende beslissingen in het leven van mensen: of er gehoor wordt gegeven aan hun vurige wens om in Nederland te mogen blijven of niet. Zorgvuldigheid is altijd nodig, en al helemaal op dit terrein.

Daarom vindt de SGP het ook van belang dat debatten over strafbaarstelling van illegaliteit en over vreemdelingendetentie ook gedegen worden gevoerd. De voorbereidingen daarvoor lopen, de wetsbehandeling is echter nog niet in de gerijpte fase van plenaire behandeling.
Vandaag is het dus opnieuw een schoten-voor-de-boeg debat. De politieke vraag is of de roerige PvdA-discussie nu wel of niet tot aanpassing van de kabinetsplannen leidt. Staan die plannen als een huis, of worden er terpen gebouwd waar de PvdA een veilig heenkomen kan vinden tegen het wassende water van aanzwellende kritiek? Ik ben benieuwd.

De SGP-fractie staat met overtuiging voor een vreemdelingenbeleid dat zowel streng en rechtvaardig als menswaardig is. Mensen in nood moeten we ruimhartig hulp bieden. Mensen  die hier niet mogen blijven, moeten het land verlaten, maar in afwachting daarvan ook fatsoenlijk worden behandeld.
Als we die uitgangspunten serieus nemen, blijft het altijd weerbarstig. Zeker als we het ook nog eens plaatsen in wereldwijde context: tegengaan mensensmokkel, zoveel mogelijk opvang in de regio.

Een menswaardig beleid ondermijnen we als we alleen maar gefocust zijn op wetten en procedures, en mensen in toetsing en uitvoering onvoldoende gerespecteerd worden. Daar moeten we alert op zijn en blijven. Ruimte voor maatwerk bieden, en een fatsoenlijke uitvoeringspraktijk zijn daarbij essentieel.
    
Maar een streng beleid ondermijnen we met allerlei generale pardons en terugtrekkende bewegingen op het moment dat mensen die definitief in het ongelijk gesteld zijn het land toch niet willen verlaten. Daarom lopen wij niet weg voor onze verantwoordelijkheid op het moment dat streng beleid een concreet gezicht krijgt.
Daarom is het voor de SGP ook geen taboe om illegaliteit zonodig ook strafrechtelijk aan te pakken. Strafbaarstelling is geen gouden ei, maar wel een begrijpelijk sluitstuk. Randvoorwaarde is daarbij wel dat mensen die zich te goeder trouw ontfermen over medemensen die zij op straat tegengekomen daarvan niet de dupe worden.