Stop met rare fratsen!

De Tweede Kamer debatteerde op woensdag 2 april met minister Faber en minister-president Schoof over de uitspraken van minister Faber en haar weigering om vijf voordrachten voor koninklijke onderscheidingen te ondertekenen. Tijdens het debat ging het ook over de eenheid van kabinetsbeleid. De bijdrage van SGP fractievoorzitter Chris Stoffer is hier te lezen of te bekijken. 

 Wat hád ik hier vandaag graag gestaan om met minister Faber over haar asielwetten te debatteren! Maar het is een debat met een heel ander onderwerp geworden. Goed dat de minister-president nu toch aanwezig is. Wat is de aanleiding? Vijf lintjes.

Helaas begint het illustratief te worden voor de aanpak van deze minister. Steeds vaker is haar optreden het middelpunt van ophef. Terwijl dit land snakt naar een streng en effectief asielbeleid, en de SGP steunt dat doel van harte. Er is nu een meerderheid die hier ook echt stappen in wil zetten. Maar inmiddels zijn we weer vier dagen verder, zonder dat we gesproken hebben over de inhoudelijke voorstellen van deze minister om het asielbeleid aan te scherpen.

• Hoe kijkt de minister hier zelf op terug?

Deze actie heeft haar felbegeerde ‘strengste asielbeleid ooit’ geen millimeter dichterbij gebracht. Sterker nog, de minister moet oppassen dat zij met dit soort acties het draagvlak niet eigenhandig om zeep helpt.

Politiseren
Het is een slechte zaak en ronduit onfatsoenlijk als een minister een koninklijke onderscheiding weigert goed te keuren om daarmee een politiek statement af te geven. Zo gaan we in dit land niet met elkaar om. Het politiseren van een koninklijke onderscheiding past een dienaar van de Kroon niet.

• Deelt de minister-president dat oordeel?
• En waarom heeft hij er niet voor gekozen zijn minister te corrigeren?

Zoals PVV’ers niet mogen worden geweigerd vanwege hun politieke voorkeur, net zomin cancelen we vrijwilligers vanwege het feit dat ze zich hebben ingezet voor hun gevluchte naaste. Het is goed gebruik dat een minister gewoon een toekenningsbesluit voor een lintje ondertekent. De regeling bepaalt dat als een minister dat weigert, het besluit moet worden voorgelegd aan de ministerraad.

• Is de regeling naar letter en geest uitgevoerd, en wat is de betrokkenheid van de minister-president daarbij?

Eenheid van kabinetsbeleid
Door deze rare fratsen komt bovendien de eenheid van kabinetsbeleid ter discussie te staan. Terwijl een kabinet eenheid hoort uit te stralen, zowel in inhoud als in vorm. De minister heeft in de brief die we gisteravond ontvingen aangegeven dat ze het besluit van de minister-president en de minister van Binnenlandse Zaken om deze onderscheidingen wel toe te kennen, onderschrijft.

• De vraag is wel: hoe gaat deze minister in een volgend geval om met de ondertekening van een besluit over iets wat naar haar mening haaks staat op haar beleid?
• Draagt zij dan de kabinetslijn uit?
• Als aanvoerder van de ploeg vraag ik de minister-president: hoe gaat hij de eenheid rap herstellen en bewaken?

Daar moet wel duidelijkheid over komen, anders staan we hier binnenkort weer.

Tot slot
Ik verwacht van dit kabinet en deze minister dat het nu is afgelopen met deze rare fratsen. Nederland snakt naar effectief asielbeleid, naar stikstofruimte en naar woonruimte. Nederland zit niet te wachten op gedoe over lintjes. Ik zou zeggen: laten we dáármee aan de slag gaan! Van lintjesweigering wordt niemand beter. Deze actie valt wat de SGP betreft in de categorie ‘eens maar nooit weer’.