Haat maakt veel lawaai, maar liefde is sterker!

SGP-fractievoorzitter Chris Stoffer sprak op woensdag 17 december op de Dam in Amsterdam tijdens de manifestatie van Op de Bres voor Israël. Met velen stond hij daar om steun te betuigen aan onze Joodse Nederlanders en om hen heen te staan. Lees hier zijn speech.

Beste vrienden van Israël, dames en heren, “Sta op, word verlicht, want uw licht komt, en de heerlijkheid van de HEERE gaat over u op.” Deze woorden van de profeet Jesaja mogen vandaag ook op deze plek klinken.Op de Dam. Op een moment waarop wij samenkomen rond Israël, het Joodse volk, rond het licht dat niet te doven is.

Want vandaag zijn wij hier met een duidelijke boodschap. Wij steunen Israël. Wij steunen het Joodse volk. En wij staan om Joodse Nederlanders heen.

Juist nu is het nodig om zichtbaar te zijn. Nu antisemitisme weer openlijk de kop opsteekt. Op straat. Op scholen en universiteiten. In woorden, in daden, in bedreigingen. Dat zien we niet alleen hier. Dat zien we wereldwijd.

De afgelopen dagen werden wij opgeschrikt door berichten uit Australië. Een gewelddadige terreuraanslag bij een Joodse Chanoeka-viering in Sydney. Er vielen doden en zwaargewonden. Een feest van licht werd doelwit van terreur. Dit raakt diep. Het laat zien dat een giftige leus, “globalize the intifada” geen slogan blijft. Het wordt in praktijk gebracht. Met geweld. Met angst. Met haat tegen Joden. Simpelweg omdat zij Joods zijn en hun geloof vieren. Dat is het klimaat waarin we vandaag leven. Een onaanvaardbaar klimaat van geweld en angst om openlijk Joods te zijn.

En dát mogen we nooit normaal vinden. Niet in Sydney. Niet in Amsterdam. Nergens ter wereld! Joodse Nederlanders moeten zich veilig weten. In hun huizen. In hun scholen. In hun synagogen. En ja, ook hier, op straat, op de Dam.
Dat is geen gunst. Dat is een fundamenteel recht. Dat vormt een vrije rechtsstaat.

Vandaag steken we ook de Chanoekakandelaar aan. Een eeuwenoud teken. Een klein lichtje dat oplicht tegen een overweldigende duisternis. Want vrijheid overwint onderdrukking. En de duisternis in de wereld kan het licht van een enkele kaars niet doven. Zelfs in de diepste duisternis is er altijd nog een klein lichtje. En dát is precies waar Chanoeka over gaat.

Als we kijken naar de oorsprong van het Chanoekafeest kunnen we paralellen trekken. Het werd Joden onmogelijk gemaakt om hun geloof uit te oefenen. Maar ze hielden hoop! Ze bleven standvastig. Chanoeka leert ons dat duisternis niet het laatste woord heeft. Dat onderdrukking niet wint. Dat geloof, volharding en hoop sterker zijn dan geweld en haat. Eén kaars is genoeg om het donker te doorbreken. En iedere extra kaars vergroot het licht. Dát licht hebben we nodig.

Want sinds 7 oktober is de wereld rauwer geworden. We herinneren ons de brute terreuraanval van Hamas. Onschuldige burgers werden afgeslacht. Meer dan duizend levens werden uitgewist. Wie het Joodse volk kent, kent ook haar geschiedenis. Hoe vaak is geprobeerd het uit te roeien? Hoe vaak is gezegd: dit is het einde? Maar steeds weer geldt wat we lezen in Psalm 125: “De HEERE is rondom Zijn volk, zoals de bergen rondom Jeruzalem zijn.” God heeft Zijn trouw door de eeuwen heen laten zien. Hij verlaat niet wat Zijn hand begon.

En dat geldt ook vandaag. En laat helder zijn voor iedereen: wij staan achter Israël! Haat maakt veel lawaai, maar liefde is sterker. Terreur zendt beelden uit, maar trouw houdt stand. En het licht, het licht laat zich niet doven. Daarom staan wij hier. Niet uit haat tegen wie dan ook, maar uit liefde voor het Joodse volk. Niet zwijgend, maar zichtbaar solidair. Niet wanhopig, maar hoopvol. Laat het licht van Chanoeka ons eraan herinneren: duisternis is aanwezig, maar heeft niet het laatste woord!

Ik sluit af met een gebed dat al eeuwen klinkt: Bidt om vrede voor Jeruzalem. Voor Israël. Voor het Joodse volk, hier en wereldwijd. Moge het licht sterker blijken dan de duisternis. Ik gun u allen die vrijheid, veiligheid en vrede. Om het met een woord samen te vatten: ik gun u Shalom!